Handan’dan Hüsnü Paşa’ya
Senden hala tek kelime bile yok.Bu temadi eden
sükût bana da sükût veriyordu.Benim kıramayacağım bu zinciri senin
kopardığını,koparmak istediğini görerek ben de kaderime teslim oluyorum.Bu
akşam Refik Cemal ile uzun uzun okuduktan sonra dimağım her tarafa hakim,metin
bir kadın kudretiyle odama yatmaya çekildim.Tuvalet çekmecesini açınca senin
tek ve soğuk mektubunu gördüm.Azizem Handan,diye başlayan bu satırlar,bu kelime
çizgileri,bana hitap ederken eski günleri düşündüm.Birdenbire kavgalarımızdan,böyle
dargın günlerimizden sonra senin bana koşuşunu hatırladım.Gözlerinde,yüzünde
bir kasırga,bir nedamet ve muhabbet kasırgasıyla gelişini görür gibi oldum.Bu
soğuk ve yalnız evde bir-iki dakika durdum,dinledim.Sokakta bir araba durdu.Kalbim
şimdi kapı çalınacak,gelecek diyordu.Senin aşkın için Manş ne idi ki?Ve sonra
kollarınla,sesinle,gözlerinle beni ihata
ediyor(kuşatıyor),seviyor,seviyordun.Neredesin,söyle?Göğsümde başın koyduğun
yerden ameliyatla bir parçası kesilmiş gibi bir eksiklik,bir sızı var.
Elim elini arıyor ve bütün mevcudiyetim
seni!Bana ilk günlerinin hararet ve muhabbeti ile artık gelmeyecek misin?Bu
satırları baştan okudum.Bir aşk mektubuna benziyor.Acaba samimi mi diye
düşündüm.Samimi,fakat aşk mektubu değil,Hüsnü.Hayır,hakkın var. Ben seni hiçbir
vakit aşkla sevmedim.Aşk denilen şeyi zaten muharrirlerin tarif ettiği gibi
duymadım ve duymayacağım.Mevcudiyetimin her zerresi,mevcudiyet-i maneviyemin
ihtiyarı bir azmi ile senin ve senden başka kimsenin olmamak için bu altı sene
o kadar,her küçük dakikasına kadar senin olarak geçti ki artık senin olmak bir
ihtiyaç,seninle yaşamak bir ihtiyaç!Bu,kendi kendine olmadı;ben öyle
istedim,öyle yaptım.Ve herhangi bir erkekle olsa öyle yapacaktım.Çünkü izdivaç
bir erkekle bir kadını en temiz ve en ebedi bir rabıta ile bağlayan şeydir ve
bu mukaddes rabıtaya ihanet eden kadın ve erkek ebediyen mel’undur,mel’un
olsun!Ne bir kadının,ne bir erkeğin,hususiyle bir kadının hayatında ikinci bir
erkek olmamalı ve olamaz.Ve madem ki bir kadına daima bir erkek lazımdır,bu
sefil ve sırf insanî ihtiyacatı için değil,bir kadının hüviyetini ikmal eden
bir erkek hüviyeti bu ikisinden tam ve mesut bir şey yapmak için lazımdır.Onun
için bunu bir kadına ilk erkek,hayatına giren ilk erkek yapabilir!Evet,ben iman
ettim ki dünyada yalnız bir izdivaç,bir rabıta ve bir erkek vardır.Fakat
sen,Hüsnü,sen bu hüviyet olmaktan o kadar uzaksın ki!Haydi,bu mektup da kağıt
sepetine gitsin!
Handan
Handan – Halide Edip ADIVAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder