"Yalnızlık insan kılığında bir karabasandı burada. Bir
ses aradı içindeki külü üfürüp ısıtacak. Alnını örtecek bir tutam saç. Üşümüş
yerlerinde bir ılık nefes. Yaralarını onaracak bir çift söz sevgiyle boyalı.
Onca acıdan sonra anladı ki, ölümde yıkım da umut da umutsuzluk da aşk varsa
güzeldi, kolaydı, katlanılırdı."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder