Osman, Ebuzer'in kalbini kazanmak
için hizmetçisiyle ona iki yüz dinar gönderdi ve şunu söyledi: Ebuzer'e söyle,
bu iki yüz dinarı alıp yakınlarına versin.
Ebuzer: Osman bütün Müslümanlara
bu parayı verdi mi? Hizmetçi: Hayır!
Ebuzer: Ben de Müslümanlardan bir
ferdim. Bana ulaşan, onlara da ulaşır.
Hizmetçi: Osman dedi ki bu benim
kendi paramdır ve yemin ederim ki içine haram para karışmamıştır. Ben sana
helal paradan başka bir şey göndermiyorum.
Ebuzer: İhtiyacım yok! Ben bugün
en zengin insanlardan biriyim.
Hizmetçi: Allah iyiliğini versin.
Senin evinde bir şey göremiyorum!?
Ebuzer: Bu sepetin içinde bir
parça bayat arpa ekmeği var. Öyleyse ben bu paraları ne yapayım? Onları geri
götür!
Osman kaç kez bunu denediyse de
fayda etmedi. Bir gün yine bir hizmetçisine yüz dinar verip Ebuzer'e gönderdi.
Hizmetçiye: "Eğer Ebuzer bu
parayı alırsa sen özgürsün!"
Hizmetçi parayı getirdi, ancak
Ebuzer kabul etmedi.
Hizmetçi: Allah seni bağışlasın.
Bu parayı al. Benim özgürlüğüm senin bu parayı almandadır.
Ebuzer: Benim de köleliğim bu
parayı almaktadır.