… Goldmund,
yalnız bir iki kez bu düş dünyasından Narziss’e üstü kapalı söz açmıştı.
“Ben şuna inanıyorum ki,” diye konuşmaya başladı bir
defasında, “bir çiçeğin yaprağı veya üzerindeki küçük bir solucan bir
kitaplıktaki kitapların tümünden daha çok şey söyler insana, kendisinde daha
büyük bir hazine barındırır. Harfler ve sözcüklerle neyi anlatabiliriz ki! Kimi
zaman Yunanca rastgele bir harf yazıyorum kağıda, diyelim bir theta ya da
omega, kalemin ucunu şöyle biraz kıvırmaya göreyim, harf kuyruk sallamaya başlıyor,
bir balık olup çıkıyor hemen, tek bir saniye içinde dünyanın tüm denizlerinde
ve ırmaklarında insanı gezdiriyor, yeryüzünde serin, ıslak ne çok şey varsa
akla getiriyor, Homeros’un okyanusunu, Aziz Petrus’un üzerinde yürüyüp gittiği
suyu çağrıştırıyor. Ya da bir kuşa dönüyor harf ve kuyruğunu oynatıyor,
tüylerini kabartıp kurumlanıyor, gülüyor ve uçup gidiyor derken. Senin,
Narziss, bu gibi harfleri fazla önemsediğin yok sanırım! Ama şunu söyleyeyim
ki, Tanrı böylesi harflerle kaleme aldı dünyayı.”
HERMANN HESSE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder