Anna Karenina / Lev Nikolayeviç Tolstoy

Yoldan geçen iki yayaya bakarak, ''Nasıl da korkunç, anlaşılmaz, merak uyandıran bir şeye bakar gibi bana baktılar.'' diye düşündü. ''Biri, ötekine böyle ateşli ne anlatabilir? İnsan, hissettiklerini başkalarına anlatabilir mi? Ben de Dolli'ye anlatmak istedim, ama anlatamadım. Uğradığım felaket onu ne çok sevindirdi! Sevincini belli etmezdi, ama başlıca duygusu, beni kıskandığı tattığım hazlar yüzünden cezamı bulduğum için hissedeceği sevinç olurdu. Kiti daha da çok sevinirdi. Nasıl da içini okuyorum! Kocasına aşırı yakınlık gösterdiğimi biliyor, kıskanıyor, benden nefret ediyor, üstelik beni küçümsüyor.Onun gözünde ahlaksız bir kadınım, ama ahlaksız bir kadın olsaydım, isteseydim kocasını kendime âşık edebilirdim. Evet, bunu istedim de.''