5 Ocak 2013 Cumartesi

Hatıralar / Ali Ulvi Kurucu

“Mühim olan, okunan kitapları, yaşanan bir hayat hâline getirmektir… İrfandan, ilimden, zikirden, fikirden maksat, ruhun nefs-i emareye hâkim olmasıdır. İnsanın, nefsin elinden kurtulup, ruhun emrine girmesidir.

İnsan, âlim oluyor da, âmil olamıyor. Bildiğini hayatına tatbik edemiyor… Âmil oluyor da, ihlâs sahibi olamıyor… İhlâs sahibi oluyor da, insan-ı kâmil olamıyor…

Yani hayatın, kemâle doğru yükselip giden bir merdiven olsun…”

Hiç yorum yok: