18 Temmuz 2014 Cuma

MATMAZEL NORALİYA'NIN KOLTUĞU / PEYAMİ SAFA

"Yarabbi dedim, al beni artık.Beni dağıt.Zerrelerimi şu çam dallarının üzerine şebnem gibi yağdır.Benim ruhumla şu yaprakları yaldızla.Sana olan aşkımı bir sabah rüzgârı gibi estir.Pencerelerinin önünde,gözlerini yıldızlara atfedip şifa bekleyen hastaların ciğerlerine dolayım,ferahlık vereyim.Kalbimi ez.Milyonlarca zerreye ayırıp her birini nevmit bir kalbin içine bir ümit tohumu gibi at.Orada büyüyeyim.Üşümüş ruhları ısıtıp sana doğru yükselteyim.Aklımı erit ve güneşin ziyasına karıştırıp mecnunların,şaşkınların, avarelerin, perişan akıllıların gözlerinden dimağlarının içine nüfuz ettir.Karanlık zekâlara aydınlık götüreyim."

Hiç yorum yok: