Anton ÇEHOV

‘’Gene de ölümden söz edilirken akla gelen o itici korku yatak odasında hissedilmiyordu.Odadaki her şeyin öylece donup kalışında,annenin duruşunda,doktorun umursamaz yüzünde insanın içine dokunan,etkileyici bir şey vardı.Biz insanların anl

ayıp başkalarına anlatmayı daha uzun süre öğrenemeyeceğimiz;sanırım bunu yansıtmaya yalnız müziğin gücünün yeteceği,insan kederinin güzelliğiydi bu;hissedilmesi olduça güç,incenin incesi bir güzellik!..’’

-Düşmanlarına isimli öyküsünden-