4 Ekim 2012 Perşembe

Güvercin Gerdanlığı / İbn-i Hazm

Kurtuba’da iken, Kayravanlı bir dostumla aşk üzerine sohbet ediyorduk. Bana :

- “Sevdiğim benden kaçıyor ve hatta benden iğreniyor ise ne yapmalıyım ?” diye sordu. Ben:

- “Sürekli karşısına çıkıp zorlamalısın. Belki gönlü
nü yatıştırabilirsin” dedim.

- “Hayır dedi ben tam aksini düşünüyorum. Onu kendime tercih ederim. Benim yüzümden rahatsız olmasını istemem.”

- “Bense dedim, ancak kendi nefsim için severim.”

- “İşte dedi, tam bir mantık zulmü. Ölümden daha güçlü olan şey bize ölümü göze aldırandır. Candan daha kıymetli olan canın kendisine feda edildiği şeydir.”

- “Kendi isteğinle sevdiğinden uzaklaşmak kınanacak bir durum. Kendi canına kendi elinle zarar vermiş olmuyor musun ?”

- “Sen kıyasçı bir adamsın dedi. Aşkta kıyasa yer yoktur.”

- “O zaman aşığın başı büyük bir derttedir” dedim.

- “Aşktan daha büyük bir dert var mı ki ?” dedi.

Hiç yorum yok: