6 Ağustos 2012 Pazartesi

Gül Yetiştiren Adam / Rasim Özdenören

‘’…Ağlamak…yalnız gözyaşı dökebilen insan anlayabilir bazı şeylerin hikmetini…
Ama insan her zaman ağlayamaz, diyor çocuk.
O zaman da ağlar gibi durmak gerekir.
Çocuk,anlayarak bakıyor dedesinin söylediklerine.
Biz hüzün peygamberinin ümmetiyiz,diyor dede,ağlayabilenler ağlar,ağlayamayanlar ağlar gibi yapar.
Ne güzel,diyor çocuk dedesinin başı üzerinde gezinen kuru parmaklarını yoklayarak ve ağlar gibi durup,dedesine bakarak.’’

Hiç yorum yok: