Çöküntü devirlerinde iki çeşit insan meydana çıkıyor.
Namussuzlarla namuslular... İki tarafta da, boğuşma büyük bir şiddetle, açıktan
yürüyor. Hele, önce "vatandaş" sonra "insan" olunması
gereken dehşetli sıralarda faziletle, alçaklığın boğuşması kadar korkunç
muharebe yok. Muharebede düşman karşıdadır. Ünifrormalıdır. Az da olsa, çok
olsa da bir zaman sonra önemi kalmaz. Kaçarsın, kovalarsın... anında ölenler,
yaralananlar olur. Ama hep ileriye bakmanın bir rahatlığı vardır. Oysa esir bir
şehirde dost kim, düşman kim, bilinmez!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder